เชื่อว่า Grammar คงเป็นอุปสรรคใหญ่ที่ทำให้น้อง ๆ หลายคนต้องปวดหัวตอนที่เริ่มเรียนภาษาอังกฤษ เพราะดูเป็นเรื่องที่ทั้งยาก เยอะ และยิบย่อย จนไม่รู้ว่าจะต้องเริ่มจากตรงไหน
วันนี้ พี่ ๆ Premier Prep เลยขอเป็นตัวช่วยให้น้อง ๆ เริ่มทำความรู้จักกับ Grammar ภาษาอังกฤษไปทีละขั้น เพราะอันที่จริงแล้ว Grammar ไม่ได้ยากอย่างที่คิด หากเราเริ่มต้นอย่างถูกจุด และทำความเข้าใจมันอย่างค่อยเป็นค่อยไป 🙂
โดยในวันนี้ เราจะมาเริ่มที่ก้าวแรกของการเข้าใจ Grammar ภาษาอังกฤษพื้นฐาน นั่นก็คือ Part of Speech นั่นเอง!
Part of Speech คืออะไร สำคัญอย่างไรในการเรียนภาษาอังกฤษพื้นฐาน
Part of Speech คือชนิด หรือประเภทของคำ ซึ่งเป็นตัวกำหนดว่าคำคำนั้นมีหน้าที่อย่างไร และสามารถวางตรงไหนได้บ้างในประโยค ดังนั้น หากเราทราบ Part of Speech ของคำแต่ละคำ ก็จะสามารถใช้งานคำเหล่านั้นในประโยคต่าง ๆ ได้ถูกต้องตามหลัก Grammar มากขึ้น
Part of Speech มีอะไรบ้าง
ชนิดของคำในภาษาอังกฤษหรือ Part of Speech แบ่งออกเป็น 8 ประเภท ดังนี้
- – Noun (คำนาม)
- – Pronoun (คำสรรพนาม)
- – Verb (คำกริยา)
- – Adjective (คำคุณศัพท์)
- – Adverb (คำกริยาวิเศษณ์)
- – Preposition (คำบุพบท)
- – Conjunction (คำสันธานหรือคำเชื่อม)
- – Interjection (คำอุทาน)
- Noun (คำนาม)
Noun (คำนาม) คือคำที่ใช้ในการเรียกชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ อารมณ์ ความคิด เป็นต้น มีทั้งรูปแบบที่เป็นรูปธรรมธรรมจับต้องได้ และนามธรรมที่ไม่สามารถจับต้องได้
คำนามทำได้ 2 หน้าที่ คือ
- – เป็นประธาน (Subject) โดยจะถูกวางไว้ที่ต้นประโยค หน้า Verb
- – เป็นกรรม (Object) โดยจะถูกวางไว้ที่ส่วนท้ายของประโยค หลัง Verb หรือหลัง Preposition
เช่น Brian owns a car.
(ฺBrian เป็น Noun ที่ทำหน้าที่ประธาน ส่วน car เป็น Noun ที่ทำหน้าที่เป็นกรรม)
- Pronoun (คำสรรพนาม)
Pronoun (คำสรรพนาม) คือคำที่ใช้เพื่อเรียกแทน Noun ไม่ว่าจะเป็น ชื่อคน สัตว์ สิ่งของ สถานที่ เพื่อหลีกเลี่ยงการกล่าวถึงคำนามเดิมซ้ำ ๆ
Pronoun ทำหน้าที่เหมือนคำนามคือเป็นประธาน (Subject) และหรือกรรม (Object) ของประโยค รวมถึงวางต่อหลัง Preposition
เช่น Brian had money problems, so he sold his car.
(he เป็น Pronoun ที่ใช้แทน Brian)
- Verb (คำกริยา)
Verb (คำกริยา) คือคำที่บอกอาการ การกระทำ หรือ ความเป็นอยู่ ซึ่งจะถูกผันไปตามจำนวนของประธานและโครงสร้าง Tense ของประโยค เช่นการเติม -s, -es, -ing, -ed เป็นต้น
เช่น Liam plays tennis every weekend.
(plays เป็น Verb ที่บอกการกระทำ ผันตาม Present Simple Tense)
- Adjective (คำคุณศัพท์)
Adjective (คำคุณศัพท์) คือคำที่ใช้เพื่อขยายความ Noun และ Pronoun ให้ชัดเจน เจาะจงมากขึ้น เช่น บอกลักษณะ บอกปริมาณ บอกสี บอกขนาด เป็นต้น โดย Adjective จะถูกวางไว้ในประโยคตามตำแหน่งดังต่อไปนี้
- – วางไว้หน้าคำนาม เช่น I bought a blue dress for Jane’s wedding day.
- – วางไว้หลัง Verb to be เช่น You are gorgeous tonight.
- – วางไว้หลังกริยาเชื่อม (Linking Verb – seem, taste, feel, look, sound, etc.) เช่น I feel sleepy.
- Adverb (คำกริยาวิเศษณ์)
Adverb (คำกริยาวิเศษณ์) คือคำที่ใช้เพื่อขยาย Verb ขยาย Adjective ขยาย Adverb ด้วยกันเอง หรือขยายทั้งประโยคเพื่อให้ได้ความหมายชัดเจนยิ่งขึ้น Adverb ส่วนใหญ่มักลงท้ายด้วย -ly ซึ่งเกิดจาก Adjective + -ly นั่นเอง
ตำแหน่งของ Adverb ได้แก่
- – เมื่อขยาย Verb จะวางไว้ตำแหน่งหน้า ตรงกลาง หรือหลัง Verb ขึ้นอยู่กับบริบท
เช่น He slowly turned around.
The concert will probably be canceled
The cat sat in the corner quietly.
- – เมื่อขยาย Adjective จะวางไว้ข้างหน้า Adjective
เช่น It was a truly terrifying experience.
- – เมื่อขยาย Adverb จะวางไว้ข้างหน้า Adverb
เช่น He arrived quite early.
- – เมื่อขยายทั้งประโยค ส่วนมากจะวางไว้หน้าประโยค
เช่น Naturally, we have to arrive early to get the best seats.
- Preposition (คำบุพบท)
Preposition (คำบุพบท) คือ คำที่ใช้ทำหน้าที่เชื่อมคำ หรือ วลี เข้ากับคำอื่น ๆ หรือ วลีอื่น ๆ ในประโยค โดยจะถูกวางไว้หน้า Noun หรือ Pronoun เรียกรวมกันว่า Prepositional Phrase (บุพบทวลี) เพื่อระบุเวลา สถานที่ ตำแหน่ง ทิศทาง วิธีการ หรือเหตุผล คำบุพบทที่มักพบได้บ่อย เช่น in, on, at, about, across, after, along, among, around, before, behind, between, by, down
ตำแหน่งการวาง Prepositional Phrase ในประโยค ได้แก่
- – วางนำหน้า Noun/หลัง Verb
เช่น We don’t speak during the meal.
- – วางหลัง Adjective
เช่น She is mad at you.
- Conjunction (คำสันธานหรือคำเชื่อม)
Conjunction (คำสันธานหรือคำเชื่อม) คือคำที่ใช้เชื่อมคำ วลี หรือประโยคเข้าด้วยกัน เพื่อให้ประโยคมีความสละสลวย เข้าใจได้ง่ายขึ้น โดยจะใช้เชื่อมความสัมพันธ์ภายในประโยคเดียวกัน หรือเชื่อมความสัมพันธ์ระหว่างประโยคหนึ่งกับอีกประโยคหนึ่งก็ได้
เช่น My mother and I love cats, but my dad loves dogs.
- Interjection (คำอุทาน)
Interjection (คำอุทาน) คือคำ กลุ่มคำ หรือประโยคที่ใช้เพื่อแสดงความรู้สึก แสดงอารมณ์ ใช้ในการทักทาย การตอบรับ อีกทั้งยังสามารถใช้ในการอวยพรได้อีกด้วย คำสันธานส่วนใหญ่มักปิดท้ายด้วยเครื่องหมายตกใจ(!) หรือเครื่องหมายคำถาม (?) เช่น Wow, Ouch, Hey, Hi, Congratulations เป็นต้น
แหล่งที่มา: https://dictionary.cambridge.org/dictionary/english/part-of-speech
อ่านบทความเพิ่มเติม : https://www.ondemand.in.th/รวมบทความ-ondemand/
